Οι περικοπές που είχαν κριθεί αντισυνταγματικές το 2015 από το ΣτΕ, κρίθηκαν τώρα συνταγματικές από τον Άρειο Πάγο. Το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο θα κρίνει οριστικά την τύχη των τριών δώρων επιδομάτων (Χριστουγέννων, Πάσχα και Αδείας) στις επικουρικές συντάξεις, τα οποία καταργήθηκαν το 2012. Ο λόγος είναι ότι με άλλη μια νομική ακροβασία με πρωτοφανή στόχο να δικαιολογηθούν οι βάρβαρες μνημονιακές περικοπές, ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι η κατάργησή τους ήταν συνταγματική σε αντίθεση με το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), το οποίο κρίνει το 2015 ότι είναι αντισυνταγματική.
Τα μόνιμα θύματα και σε αυτή την υπόθεση είναι συνταξιούχοι που είδαν τις αποδοχές τους να περικόπτονται βάναυσα με πρόσχημα τη διάσωση της χώρας και βλέπουν την κυβέρνηση να «κρύβεται» πίσω από τις αντιφατικές δικαστικές αποφάσεις, ώστε να δικαιολογήσει το γεγονός ότι οι συντάξεις παραμένουν καθηλωμένες, παρά την υποτιθέμενη έξοδο της χώρας από τα μνημόνια.
Η περικοπή των δώρων επιβλήθηκε με τον Ν. 4093/2012 με υπουργό εργασίας τον κ. Γιάννη Βρούτση, με συνέπεια να ακολουθήσουν σχεδόν άμεσα δικαστικές προσφυγές. Εν τέλει, το Συμβούλιο Επικρατείας τον Ιουνίου του 2015 με δυο αποφάσεις (2287-2288/2015) έκρινες τις περικοπές αντισυνταγματικές, σημειώνοντας στο σκεπτικό πως προσκρούουν σε συνταγματικές αρχές, όπως της αναλογικότητας και της ισότητας στα δημόσια βάρη και σε άλλες επιταγές άρθρων του συντάγματος.
Επιπλέον, η ολομέλεια του ΣΤΕ έκρινε ότι πριν από τις περικοπές που έγινε το 2012 δεν προηγήθηκε επιστημονική μελέτη για τις περικοπές στο βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων, αλλά και την αναγκαιότητα τους. Η απόφαση αυτή ανατράπηκε από τον Άρειο Πάγο με 9 χρόνια καθυστέρηση, με την απόφαση 1509/2023 (Β2 Πιλοτική Δίκη), καθώς το Δικαστήριο αποδέχεται τη Συνταγματικότητα των περικοπών. Ότι η επίμαχη διάταξη (για την κατάργηση των δώρων) δεν αντίκειται στο άρθρο 22, παρ. 5 του Συντάγματος, δεν παραβιάζει τη δίκαιη ισορροπία μεταξύ των απαιτήσεων του γενικού συμφέροντος και της προστασίας των δικαιωμάτων του αναιρεσείοντος και επομένως αυτή δεν αντίκειται στην κατοχυρωμένη από το άρθρο 25 παρ 1 του Συντάγματος. Δεν κατοχυρώνεται δικαίωμα σε διαρκή λήψη αποδοχών και συντάξεων συγκεκριμένου ύψους, εκτός αν συντρέχει περίπτωση διακινδύνευσης της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ενδιαφερομένων που, όπως έγινε δεκτό, δεν συντρέχει εν προκειμένω.
Επομένως, η επίμαχη κατάργηση των δώρων ευρίσκει έρεισμα στο Νόμο και εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πρόγραμμα, αφενός, για την αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας της χώρας και, αφετέρου για τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, χάριν της βιωσιμότητάς του.
Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι, μετά την απόφαση του ΣτΕ, που είχε κρίνει το 2015 την κατάργηση των δώρων αντισυνταγματική, τον Μάιο του 2016 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ νομοθέτησε τις ίδιες περικοπές με διαφορετική διατύπωση, με συνέπεια αυτές στη συνέχεια να κριθούν συνταγματικές. Το επίμαχο διάστημα των 11 μηνών (από τον Ιούνιο του 2015 έως το Μάιο του 2016) κρίθηκε στη συνέχεια, τρόπον τινά, «κενό νόμου», με αποτέλεσμα να διεκδικήσουν και να λάβουν αναδρομικά από τις περικοπές των κύριων συντάξεων.
Μπερμπεργιάννης Δ.