Και μόνο το γεγονός ότι, η κυβέρνηση δεν απαντά στην ουσία του ζητήματος που είναι η αλλοίωση των συνομιλιών Σταθμάρχη-Μηχανοδηγού της μοιραίας αμαξοστοιχίας αλλά, ρίχνει τη μπάλα στην κερκίδα των νομικών συμφερόντων, αυτό αρκεί για να αποδείξει ότι οι ευθύνες της για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη.
Τα ερωτήματα λοιπόν που γεννώντα μετά την αποκάλυψη της «μονταζιέρας» και «καίνε» την κυβέρνηση γιατί αναδεικνύουν τις ποινικές και πολιτικές ευθύνες της για το τραγικό δυστύχημα είναι τα εξής:
α) Ποιοι αλλοίωσαν τις συνομιλίες σταθμάρχη-μηχανοδηγού. Ποιοι δηλαδή, εκτός από τους υπαλλήλους και τα στελέχη του ΟΣΕ είχαν πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του οργανισμού στη Λάρισα;
β) Για ποιον λόγο έγινε η επέμβαση στις αυθεντικές συνομιλίες αν όχι για να ενοχοποιηθεί ο σταθμάρχης και να υποστηριχθεί η θεωρία του ανθρωπίνου λάθους; Αφού η μόνη αιτία για την αλλοίωση των αυθεντικών συνομιλιών, ήταν να φανεί ψευδώς ότι την εντολή της τροχοδρόμησης της μοιραίας αμαξοστοιχίας σε λάθος κατεύθυνση την έδωσε ο σταθμάρχης.
γ) Θα υπήρχε ανάγκη να αλλοιωθεί το αυθεντικό ηχητικό υλικό, αν την επίμαχη και μοιραία εντολή της είχε δώσει πράγματι ο σταθμάρχης; Αν δηλαδή υπήρχε πράγματι ηχογραφημένη εντολή του σταθμάρχη, ποιος ο λόγος της μονταζιέρας;
δ) Ποιός και για ποιόν λόγο διέρρευσε το αλλοιωμένο ηχητικό υλικό σε συγκεκριμένο εκδοτικό συγκρότημα, λίγες μόλις ώρες μετά το δυστύχημα και μάλιστα 2 μέρες πριν αυτό παραδοθεί στην αστυνομία; Οι μόνοι που μπορούσαν να το κάνουν ήταν οι ίδιοι οι υπεύθυνοι της λαθροχειρίας. Και ο μόνος λόγος για την διαρροή στον Τύπο, ήταν για να διαδοθεί και να ενδυναμωθεί η θεωρία του ανθρωπίνου λάθους.
ε) Πόσο σύμπτωση είναι ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός έσπευσε να υποστηρίξει τη θεωρία του ανθρωπίνου λάθους, λίγε ώρες μετά το δυστύχημα και μόλις δημοσιοποιήθηκε η αλλοιωμένη συνομιλία μεταξύ σταθμάρχη-μηχανοδηγού;
ζ) Πόσο λογικό, αλλά και πόσο ηθικό είναι για πολιτισμένη ευρωπαϊκή χώρα, ο ίδιος ο πρωθυπουργός πριν καλά-καλά αποσυρθούν τα πτώματα τω ν θυμάτων και πριν γίνει οποιαδήποτε πραγματογνωμοσύνη, να προβαίνει σε βιαστική διαπίστωση των αιτιών ενός σιδηροδρομικού δυστυχήματος και να ανακοινώνει, χωρίς τεχνική τεκμηρίωση, τις αιτίες που οδήγησαν σε αυτό;
η) Αν δεν ήταν ο σταθμάρχης, όπως αποκαλύπτεται που έδωσε τη μοιραία εντολή, (γιατί αν ήταν αυτός δεν θα υπήρχε λόγος μονταζιέρας) τότε ποιος μπορεί να έδωσε την εντολή να μπει η αμαξοστοιχία σε λάθος κατεύθυνση.
θ) Αν όμως πράγματι κανένας δεν έδωσε την εντολή, τότε πως το δυστύχημα οφείλεται σε ανθρώπινο λάθος;
ι) Και αν πράγματι ήταν ο «κανένα» που έδωσε την εντολή, τότε πως λειτούργησε, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, το σύστημα αυτοδιοίκησης που εξασφάλιζε την ενδοεπικοινωνία μεταξύ σταθμάρχη και μηχανοδηγού σε μεγάλη απόσταση;
κ) Ακόμη και αν προσπεράσουμε το αν υπήρξε πράγματι επικοινωνία μεταξύ σταθμάρχη-μηχανοδηγού όταν η αμαξοστοιχία εισήρθε σε λάθος κατεύθυνση και ακόμη και αν δεχτούμε την έκδοση της Κυβέρνησης ότι υπήρχε σύστημα τηλεδιοίκησης και ενδοεπικοινωνίας, τότε γιατί αυτό δεν λειτούργησε καθόλου όση ώρα βρισκόταν η αμαξοστοιχία στο αντίθετο ρεύμα;
Είναι σαφές ότι η μονταζιέρα στο ηχητικό υλικό του τραγικού δυστυχήματος που την αποκάλυψε η εφημερίδα το Βήμα, στήθηκε για να υποστηριχθεί η θεωρία του ανθρωπίνου λάθους.
Ο Γιάννης Μυλόπουλος είναι Καθηγητής πρώην Πρύτανης Α.Π.Θ.