Με προεδρικό διάταγμα και όχι με νόμο όπως απαιτεί το Σύνταγμα (80/4-12-2022 ΦΕΚ Α.222) δημοσιεύθηκε ο «Κώδικας Ατομικού Εργατικού Δικαίου» που περιλαμβάνει όλες τις διατάξεις των 12 (αντ)εργατικών νόμων, εφαρμοστικών, των τριών μνημονίων για τις ατομικές εργασιακές σχέσεις.
Οι 12 μνημονιακοί Αντεργατικοί Νόμοι που αποτελούν τον κορμό του Πρώτου Εργατικού Κώδικα περιλαμβάνει:
Α. Τους τέσσερις εφαρμοστικούς του Α΄ Μνημονίου (Ν.3845) νόμους 3846/10, 3850/10, 3896/10 και 3986/11.
Β. Στους δύο εφαρμοστικούς του Β΄ Μνημονίου (Ν.4046/12) νόμου 4052/12, 4172/13.
Γ. Στους πέντε εφαρμοστικούς του Γ΄ Μνημονίου (Ν.4336/15) νόμου 4387/16, 4443/16, 4554/18, 4611/19.
Δ. Καθώς επίσης και στον διαμνημονιακό Νόμο Χατζηδάκη 4808, καθ’ ότι ο νόμος αυτός ψηφίστηκε όσο η χώρα μας βρισκόταν σε μεταμνημονιακή ενισχυμένη εποπτεία.
Όπως γίνεται αντιληπτό ο πρώτος εργατικός κώδικας της νεωτέρας Ελλάδος, που τέθηκε σε ισχύ με το ΠΔ 80/4-12-20 έχει ενσωματώσει τους δώδεκα (12) ανωτέρω μνημονιακούς αντιεργατικούς νόμους και έχει θεμελιωθεί πάνω στις αντικοινωνικές και αντεργατικές τους διατάξεις.
Πιο συγκεκριμένα οι δώδεκα παραπάνω (ΑΝΤ)εργατικοί μνημονιακοί νόμοι, θέσπισαν διατάξεις που ακύρωσαν δικαιώματα των εργαζόμενων, κυρίως αναφορικά με τα εξής ζητήματα:
- Την εργασία ορισμένου χρόνου (αρ.87-95)
- Τους εργαζόμενους με σύμβαση ορισμένου χρόνου (αρ.96-10)
- Την εργασία μερικής απασχόλησης (αρ 106)
- Τις εταιρίες προσωρινής απασχόλησης (αρ 107-122)
- Την τηλεργασία και την εργασία (αρ 123-128)
- Τον καθορισμό του ύψους του κατώτατου μισθού (αρ 134)
- Τον χρόνο εργασίας (αρ 162-189)
- Την διευθέτηση του χρόνου εργασίας (αρ 192)
- Την καταγγελία της σύμβασης αορίστου χρόνου (αρ 321-338)
- Τις ομαδικές απολύσεις (αρ 341-356)
Ο νόμος Χατζηδάκη 4808/2022, είναι ο πιο παρεμβατικός και βλαπτικός για τα δικαιώματα των εργαζομένων μνημονιακούς νόμους. Είναι ένας νόμος που περιέχει και ενσωματώνει διατάξεις και των τριών μνημονίων που οι προϊστάμενες κυβερνήσεις λόγω σκληρότητας δεν θέλησαν ή δεν μπόρεσαν να περάσουν.
Ειδικότερα ο Ν.4808/22 επαναθέσπισε:
Α) Την απαγόρευση στην ΓΣΕΕ να διαπραγματεύεται μισθούς-επιδόματα
Β) Τη δυνατότητα να μειώνονται όλοι οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα έως το ύψος του κατώτατου μισθού
Γ) Το πάγωμα του κατώτατου μισθού κάτω των 751 ευρώ από το 2012 έως σήμερα και μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω από 10%
Δ) Την φθηνή υπερεργασία
Ε) Τις φθηνές υπερωρίες
Ζ) Τις απλήρωτες υπερωρίες
Όλοι οι Έλληνες έχουν αντιληφθεί ότι στην εποχή των «Μνημονίων διαρκείας» ήταν ότι το σύνταγμα και οι νόμοι δεν εφαρμόζονταν.
Εξάλλου είχε δημιουργηθεί μείζον πολιτειακό πρόβλημα και με τη μη εφαρμογή των αποφάσεων των δικαστηρίων (κυρίως της ολομέλειας των Ανωτάτων Δικαστηρίων) που είχαν κηρύξει αντισυνταγματικές πολλές μνημονιακές διατάξεις, όπως συνέβη με τις υπ΄ αρ. 2287/15, 2288/15 αποφάσεις των ίδιων δικαστηρίων (1888-1889/19, 1439/20 ολομέλειας ΣΤΕ και 1389/21, 1477/21 ολομέλειας ελεγκτικού εργατικού Δικαίου επιβεβαιώνει το καθεστώς της σημερινής θεσμικής ετερωνυμίας της χώρας και υποδουλώνει περίτρανα τον εμπαιγμό του ελληνικού λαού.
Δημήτριος Μπερμπεργιάννης